"boşa çekme yavrım, harcama filmi! biz de gözükelim."
"manzara resmi çekiyorum anne yaa!"
(haydarpaşa garı önünde, bugün)
yeni yetmelik çağının başlarında kıyısından köşesinden kültür fizik hareketlerine temas eden insanlarımızın bir kısmı çekeceği kısa filmin senaryosunu kafasında hababam şekillendirmeye çalışırken (sabah yataktan kalkar esas oğlan filmin başında), diğer bir kısmı da amatör fotoğrafçılık deneylerinde yaşamın uçucu anlarını sonsuzlaştırma derdine düşer. teoride geleneğin zincirlerini kırmak eylemi, annenin ultra-pragmatik, hayatta kalmaya dayalı direnciyle mücadelede bulur somut karşılığını.
dört günlük tatil için eve döndüğümde, geride bıraktıklarıma bakıp geçmişteki "ıvır zıvıra para harcama oğlum, okulda aç kalıyorsun sonra" yakınmalarına bir güzelleme düzmeye niyetlenmiştim. ama uykum geldi. üstelik iyi bir fikir gibi gözükmedi şimdi gözüme. yatıp zıbarayım en iyisi.
max richter - lullaby from the westcoast sleepers
[silindi]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder