o çocukların isyanı

sahnede reggae tınıları başladı. türkiş dubbed. yıldızlı şapka. aşk, barış, devrim (bunu duyduğumdan pek emin değilim aslında). biraz küfürlü bir şarkı söyleyeceğiz şimdi hep beraber dedi bandonun vokali. benim o.larla bir sorunum yok. tek derdim o. çocuklarıyla nakaratlı bir şarkı. zamanımızda karşı olmak bıçak sırtında yürümekle eşdeğer. azınlıkta kalan bir güzelliği savunurken çoğunluğun üzerinize yapışan pisliklerini farketmiyorsunuz. tabii sahnede de şöyle bir dert var. bir yandan sokaktan biri olmak, bir yandan karşı olmak. ama sokaktan söz ederken bütün ataerkil kökleri de beraberinizde taşıyorsunuz. karşı olduğunuz da yine toplum dışılık oluyor ve söylem ilk anda garip karşılansa da bir şekilde sahipleniliyor. karşı olmak, yalnız kalacağını bile bile gerekirse o. çocuklarını da savunabilmektir. yok sayma, tiksinti ve aşağılamanın karşısında çekilen acıyı azaltacak merhemin inanmakla yakın bir bağlantısı olsa gerek.